Cnota (łac. virtus, gr. ἀρετή - arete) to pozytywna cecha moralna, uważana za najwyższe dobro. Cnoty budują ideał moralny człowieka, bądź też można powiedzieć, że są pewną cechą człowieka, dzięki której przestrzeganie zasad moralnych jest łatwe. Niemal każdy system etyczny zajmował się badaniem natury cech, które uznawał za cnoty. W chrześcijaństwie wyróżniono 7 cnót szczególnie istotnych. Zawierają one 4 cnoty antyczne - roztropność, umiarkowanie, męstwo, sprawiedliwość - oraz 3 cnoty boskie - wiarę nadzieję i miłość. Cnoty boskie stanowią kolejną "trójcę". Medytacja nad nimi okazała się dla mnie wyjątkowo owocna, gdyż każda z cnót zawiera pokłady znaczeniowe, których się nie spodziewałem i idee, które mocno przekraczają ponad to, co zazwyczaj rozumiemy pod tymi nazwami. To właśnie ta medytacja pokazała mi sens medytacji jako takiej. Zdaję sobie sprawę, że stoję na progu oceanu możliwości jakie się za nimi kryją i jestem daleki od wtajemniczenia w te idee, ale moje doświadczenie jakie już osiągnąłem w tym zakresie mówi, że warto iść dalej.