Z "Księgą Urantii" po raz pierwszy zetknąłem się dzięki kontaktom z grupą radiestetów-ezoteryków około 2010 roku. To właśnie znajomość "Księgi Urantii" była największym owocem duchowym tych kontaktów, choć była niejako efektem ubocznym. W tym czasie był już dostępny przekład na język polski autorstwa państwa Jaworskich, a dodatkowo ja miałem do dyspozycji wersję audiobooka przygotowaną przez jednego ze studentów KU i rozpowszechnianych pocztą pantoflową. Audiobook nie jest doskonały, gdyż lektorem jest syntezator mowy, który czyta surowy tekst KU, nieprzygotowany w żaden sposób do specyfiki syntezatora. Wszelkie wynikające z tego niedoskonałości będą dla mnie już na zawsze kojarzyły się z KU. Audiobook słuchałem przez kilka miesięcy w trakcie podróży samochodem do pracy, przez co moje studia nad KU posuwały się niezwykle dynamicznie. Mimo mojej otwartości i ogólnej fascynacji poznawaną treścią bardzo ciężko było mi zaakceptować najważniejsze jej idee, ale dziś jest ona podstawą mojej kosmogonii i przekonań na temat duchowości. KU nie zastąpiła ani mojego wychowania, ani różokrzyżowej doktryny (Czy w ogóle coś takiego istnieje???), którą wybrałem, ale doskonale je uzupełnia. A właściwie to należało by powiedzieć - wypełnia.

O czym jest KU?

"Księga Urantii" dostępna jest w wielu miejscach w Internecie - w szczególności można się z nią zapoznać na stronach Fundacji Urantii. Podzielona jest na 4 części:

1. CZĘŚĆ I.
   Wszechświat Centralny i Superwszechświaty
   Przygotowano pod nadzorem korpusu osobowości superwszechświatowych z Uversy, działających z upoważnienia Pradawnych Czasu z Orvontonu
2. CZĘŚĆ II.
   Wszechświat Lokalny
   Przygotowano pod nadzorem korpusu osobowości z wszechświata lokalnego Nebadonu, działających z upoważnienia Gabriela z Salvingtonu
   
   
3. CZĘŚĆ III.
   Historia Urantii
   Przekazy te były przygotowane pod nadzorem korpusu osobowości z wszechświata lokalnego, działających z upoważnienia Gabriela z Salvingtonu
   
   
4. CZĘŚĆ IV.
   Życie i Nauki Jezusa
   Ta grupa przekazów przygotowana została pod nadzorem komisji, złożonej z dwunastu pośrednich z Urantii, działających pod nadzorem Melchizedeka, szefa objawienia.

Z pewnością będę wracał do treści KU - teraz tylko napiszę, że warto ją poznać niezależnie od tego jakie ma się poglądy i jaką religię się wyznaje.

Historia powstania.

W KU wszystko jest wyjątkowe - nawet, a właściwie w szczególności, historia jej powstania.

Cała sprawa zaczyna się w roku 1920, gdy do dra William Sadlera (psychiatry), zgłosił się pacjent z zaburzeniami snu. Nie ma pewności kim była ta osoba (spekulowano nawet, że to był Edgar Cacey), ale najprawdopodobniej było to szwagier Sadlera, Wil­fred Custer Kel­logg, który przejawiał zaburzenia początkowo określone jako mediumiczne, gdyż "pacjent" był swego rodzaju "pośrednikiem" i otrzymywał "przekazy" od bytów określających się mianem istot duchowych.

Dr Sadler jednak wykluczył mediumiczny charakter sprawy, a ponieważ nie umiał jej wyjaśnić, bardzo mocno się w jej badanie zaangażował. Badania natury zjawiska nie doprowadziły do sensownego wyjaśnienia, ale dość szybko przekształciły się w studia nad treściami uzyskanych podczas badań przekazów.

Skracając opowieść - wokół osoby "pośrednika" powstała grupa osób, których dr Sedlar darzył zaufaniem. Grupa ta przygotowywała pytania na jakie otrzymywała odpowiedzi. Procedura zadawania pytań nie jest oficjalnie znana, ale prawdopodobnie wyglądała tak, że kartkę z pytaniami zamykano na noc w szufladzie biurka, a rano znajdowano tam tekst odpowiedzi.

"Zabawa" przerodziła się w rzetelną pracę nad uzyskaniem konkretnych objawień w dniu, gdy na kolejne pytanie uzyskano odpowiedź sugerującą, że marnowano czas, jak i posiadane możliwości. Od tamtej pory poruszano sprawy bardzo ważne - jeśli nie najważniejsze z punktu widzenia ludzkości.

I wszystkie te najważniejsze sprawy są w Księdze Urantii.