Karma Yonten Gyamtso


Ocean Właściwości Buddy

Tajne nauki ezoteryczne

Przyglądając się różnym organizacjom ezoterycznym zastanawiamy się "Co właściwie ta organizacja nam może dać?" Jest to podstawowe pytanie - nie powinniśmy się decydować na przystąpienie do jakiejkolwiek organizacji bez odpowiedzi na nie. Niestety odpowiedź na to pytanie, z racji tajności samych nauk, jest mocno utrudniona...

Jest to już ostatni z serii artykułów zainspirowanych (a w dużej części będących po prostu tłumaczeniem) przemyśleniami Nicka Farrella. Niewiele mogę tu dodać od siebie, ale jest to kluczowa sprawa, więc moją pracę wykonuję do końca. Wiedza, jaką możemy uzyskać od organizacji ezoterycznej jako jej członkowie jest ostatnim z elementów, które koniecznie powinny zostać rozważone przed decyzją o przystąpieniu do niej. Ogólnie rzecz ujmując ezoteryczne organizacje mogą przekazać nam wiedzę o specyficznym modelu świata, dzięki któremu adept będzie mógł uzyskać kontakt ze światem duchowym. Model ten zazwyczaj zawiera symboliczny alfabet, w którym zapamiętane są treści o duchowym znaczeniu. Drugim z elementów tego modelu jest zestaw praktyk - ćwiczeń duchowych i psychicznych, rytuałów, modlitw - dzięki którym możesz nauczyć się docierać do duchowych przestrzeni. Wbrew temu, co jest publicznie głoszone, większość tych modeli i praktyk można poznać samodzielnie. Niewiele tajemnic pozostało prawdziwymi tajemnicami w dzisiejszych czasach. Grupa jednak ma tą zaletę, że jest silnym wsparciem na ścieżce, a praktyka odbywa się w sposób usystematyzowany.

Inicjacja i jej znaczenie.

Niektóre grupy praktykują inicjację rytualną. Teoretycznie te rytuały przejścia mają otworzyć drogę dla wtajemniczonego do postępu w ramach grupy. Ale wtajemniczenie oznacza wskazanie drzwi, nie dotarcie do celu. Takie inicjacje mają moc emocjonalną i często są skutecznymi doświadczeniami duchowymi. Jednakże nawet doświadczeni członkowie nie będą w stanie otworzyć duchowych drzwi dla ucznia, który nie jest na to gotowy.

Wiele szkół i zakonów dokonuje inicjacji rytualnych na długo przed tym, jak ich wtajemniczeni rozwiną duchową dojrzałość, aby zrozumieć i świadomie osiągnąć stan, w który zostali symbolicznie wprowadzeni. W hermetycznym Zakonie Złotego Brzasku można przejść przez pierwsze pięć inicjacji w dwa i pół roku. Ale jeśli przeanalizujemy, co te inicjacje mają reprezentować, zobaczymy, że pokazują ścieżkę, która ma poprowadzić nas w kierunku dzieła życia. Większość dobrych grup otwarcie powie, że inicjacje dostarczają tylko symboli tych duchowych stanów, które można osiągnąć później.

Czasami jednak spotkać się można z niewłaściwą postawą wynikającą z przekonania, że inicjator jest potężną istotą - i że inicjator ma prawo odmówić darowania inicjacji temu, kogo uzna za niegodnego. Prawdą jest, że inicjator musi być świadomy tego, co robi, ale samo wykonanie obrzędu inicjacji nie wykona koniecznej duchowej pracy. I nie pomoże to, że przywódca wydaje się boski.

Uczynienie z inicjacji skutecznym narzędziem "przyjęcia" kandydata - tak, że grupa staje się częścią jego życia - jest prawdziwym celem tych obrzędów. W tym sensie nie ma to nic wspólnego z inicjatorem; jest to wyłącznie praca inicjowanych. Prawdziwa inicjacja nie wymaga rytuału ani inicjatora. Może się to zdarzyć spontanicznie w sercu i umyśle osoby na ścieżce. Jak mówi rytuał neofity Złotego Świtu:

"Tylko Bóg jest naszym Światłem i Obdarzycielem Doskonałej Mądrości. Żadna śmiertelna moc nie może uczynić nic więcej, niż doprowadzić cię do Ścieżki tej Mądrości, którą mógłby, jeśli tak mu się spodoba, umieścić w serce dziecka."

Wniebowstąpieni Mistrzowie.

Tradycja ezoteryczna od czasów Towarzystwa Teozoficznego głosi, że grupa ezoteryczna kierowana jest przez wysoko rozwiniętych duchowych mistrzów, którzy stanowią z jednej strony pomoc, z drugiej zwierzchność dla adeptów grupy. Ci duchowi mistrzowie to historyczne osoby, które umarły, ale były tak rozwinięci za życia, że nie potrzebowały już reinkarnacji. Żyją dalej w sferze duchowej i pomagają grupom realizować wielkie kosmiczne cele. Zrobiły to, aktywując się na astralu i działając jako kanał dla wybranych grup specjalnych. W takich grupach główna praca adepta sprowadza się do uzyskania kontaktu z tymi mistrzami.

Jeśli ktoś wierzy w taką możliwość, to jest duża szansa, że sama przynależność do takiej grupy będzie sprzyjała jego postępom. Nie zmienia to jednak faktu, że żaden Wniebowstąpiony Mistrz nie zastąpi w pracy (nawet tej najbardziej duchowej) żadnego adepta... Z kolei osoba, która nie wierzy w istnienie Wniebowstąpionych Mistrzów może nie odczuć korzyści z przynależności do takiej grupy i być może lepiej byłoby dla niej pracować z grupą, która na takim kontakcie nie polega.

Jednak bez względu na to, czy wierzysz, czy też nie w taką formę kontaktu większość grup oferuje możliwość rozwoju na sferze nazywanej tradycyjnie astralną. Grupy pracujące zbiorowo przez dłuższy czas wykształcają własną, specyficzną dla niej przestrzeń, zwaną egregorem, która zapewnia pewien komfort pracy dla adepta. Umiejętność dostrojenia się do tej przestrzeni jest też jakimś wyznacznikiem poziomu rozwoju adepta.

Prawo do inicjacji

Niektóre grupy ezoteryczne twierdzą, że są jedynym depozytariuszem pewnej tradycji. Grupy tego rodzaju często powołują się na dokument, który daje im prawo inicjowania innych w tej szczególnej tradycji. Oczywiście takie grupy faktycznie mogą być jedynymi depozytariuszami tej tradycji, ale dokument nie dodaje niczego do duchowych możliwości grupy. Grupa albo ma łączność z tradycją, albo jej nie ma. Dokument jej w tym nie pomoże, choć przekonanie grupy o istnieniu takiej łączności - już tak.

Sama idea linii przekazu jest podobna do tej w kościele chrześcijańskim. Kościół twierdzi, że jego kapłani mają prawo wykonywać swoją pracę, ponieważ Chrystus położył swoje ręce (pobłogosławił ich) na apostołach, którzy położyli ręce na tych, którzy zostali kapłanami nowego kościoła. Stworzyło to nieprzerwany psychiczny związek od Chrystusa do współczesnych kapłanów.

Niektóre nowoczesne grupy ezoteryczne twierdzą, że pochodzą od starszych grup, chociaż niewiele z tych twierdzeń przetrwało jakiekolwiek badania naukowe. Nawet gdyby istniały dowody na istnienie takich powiązań, nie ma gwarancji, że takie połączenie psychiczne jest pożądane. 

Na przykład: ezoteryczne nauczanie wiktoriańskie jest dość ponadczasowe, ale struktura społeczna i kodeksy moralne tego okresu niewiele mają do zaoferowania w XXI wieku. Utworzenie związku psychicznego z grupą z XIX wieku mogłoby sprzyjać przestarzałym pomysłom, a nie wzmacniać nowoczesną grupę roboczą.

Jeśli grupa wykonuje swoją ezoteryczną pracę poprawnie, używając starszej tradycji, ma prawo inicjować nowych członków, ponieważ boskość zgadza się manifestować poprzez grupę. Jeśli istoty duchowe nie chcą kogoś zainicjować, żadna grupa nie będzie w stanie tego zrobić.

Stopnie i tytuły.

Idea oceniania członków szkół okultystycznych jest popularna od wieków. Klasyfikacja wywodzi się ze średniowiecznych cechów rzemieślniczych - systemu, w którym robotnik wszedł do zawodu jako praktykant u eksperta i osiągnął poziom czeladnika po zdobyciu znacznego doświadczenia. Wreszcie, po wielu latach pracy, czeladnik został mistrzem i miał swobodę praktykowania swoich umiejętności bez pomocy.

Zaadaptowana wersja tego systemu stała się częścią większości szkół ezoterycznych, od Wicca po hermetyczny Zakon Złotego Brzasku. Zwykle są to trzy stopnie, a każdy z nich symbolizuje pracę, której musisz się nauczyć:

Pierwszy stopień.

Na tym poziomie uczysz się symbolicznego języka swojej ezoterycznej grupy. Większość grup uczy prostych rytuałów dla początkujących na tym poziomie. Rytuały te pozwalają przybyszom doświadczyć mocy, z którymi będą pracować po uzyskaniu wyższych stopni. Ten stopień skupia się na tym, co widzisz na płaszczyźnie materialnej, ziemskiej. Niektóre grupy proszą cię o pracę z ciałem fizycznym, podczas gdy inne podchodzą do każdego z czterech żywiołów. W tym stopniu masz doświadczenia, które pomagają zintegrować energie z twoją świadomością.

Drugi stopień.

Na tym poziomie zaczynasz stosować podstawowe informacje, których nauczyłeś się w pierwszym stopniu. W niektórych szkołach zaczniesz szukać osobistego kontaktu z mistrzem wewnętrznym lub przewodnikiem, w innych pracujesz, aby spotkać swojego Świętego Anioła Stróża. W niektórych grupach pracujesz także nad zrównoważeniem energii żywiołów, których doświadczyłeś w pierwszym stopniu, używając piątego elementu - ducha. W tym stopniu przygotowujesz swoją osobowość i duszę do głębszych doświadczeń trzeciego stopnia.

Trzeci stopień

Na tym poziomie jesteś ekspertem od tradycji swojej grupy. Zazwyczaj zdobyłeś ten stopień, gdy spotkałeś się i utworzyłeś bezpośredni związek ze swoim Wyższym Ja. W grupach, które używają kontaktów, nawiązanie relacji z Wyższą Jaźnią rozpoczyna się, gdy zgodzisz się pracować z określonym mistrzem płaszczyzny wewnętrznej. W innych możesz zacząć pracować bezpośrednio ze swoim Wyższym Ja. W Wicca osoba, która uzyskała trzeci stopień, może zostać arcykapłanem lub kapłanką własnego sabatu.

Każda grupa używająca stopni ma wariacje na ten temat. Często istnieje zewnętrzna klasa, którą musisz przejść przed osiągnięciem pierwszego stopnia. Nie wszystkie grupy pracują z systemem stopni i musisz zdecydować, czy jest to system, który chcesz aby był częścią twojej duchowej ścieżki.

Magia grupy.

Jeśli grupa ma prawdziwą wiedzę, może zrobić o wiele więcej niż jednostka. Prawdopodobnie zobaczysz więcej magicznych i duchowych fajerwerków pracujących z ezoteryczną grupą, niż sam byś pracował. Ale tak jak chodzenie do kościoła w każdą niedzielę nie czyni cię dobrym chrześcijaninem, twoja ezoteryczna ścieżka duchowa wciąż zależy od pracy, którą wykonujesz sam. Ezoteryczne szkoły i grupy powinny dać ci dużo pracy domowej i tylko dzięki odrabianiu lekcji skorzystasz z osobistego rozwoju duchowego, który grupa może zaoferować.