Podstawą pracy Różokrzyżowca jest Wiedza – ta, jaką odnalazł w świecie, jaką Światło przyniosło ze sobą. On kocha Wiedzę. Jest w swej naturze filozofem, ale filozofem sensu stricte, bo wiedza dobrze użyta to mądrość, a on kocha wiedzę właśnie w ten sposób: starając się dobrze jej używać w praktyce. Różokrzyżowiec nie ma wobec Wiedzy oczekiwań innych, niż ta, że Wiedza powinna pomóc mu dobrze żyć, czyli rozwijać się. W pierwszym więc rzędzie, stara się przyjąć jej tyle, ile zdoła. Nie odrzuca żadnej informacji pochopnie, ale też nie przyjmuje wszystkiego na wiarę. Nie musi. Jest wolny w swych wyborach i oddany swej pracy, która polega na cierpliwym przyjmowaniu wiedzy. Pod jej blaskiem dojrzewa. Eksperymentuje zachowując dla siebie wszystko to, co uznaje za korzystne. Jeśli czasem coś pochopnie pominie, to przecież zawsze może do tego wrócić. Wierzy, że jeśli dziś nie zdąży czegoś poznać, to jutro będzie miał ponownie szansę. Nie ma potrzeby wyrywać czegokolwiek gwałtem – nie spieszy się, bo nieskończoność to wystarczająco dużo czasu aby osiągnąć Doskonałość.