Karma Yonten Gyamtso


Ocean Właściwości Buddy

Rytuały tybetańskie.

Problemy ze zdrowiem są nieodłączną częścią naszej egzystencji. Jednocześnie czas płynie nieubłaganie dla każdego z nas - starzejemy się i jest to nieuchronne. Dlatego szukamy od wieków metod pozwalających przywrócić lub utrzymać zdrowie oraz wydłużyć nasze życie. "Źródło wiecznej młodości" Petera Keldera proponuje wyjątkowe rozwiązanie.

Choroba staje się często okazją aby przewartościować nasze życie i choć tak na prawdę wszyscy czujemy, że zyski z tego płynące sąRytuały tybetańskie niewspółmierne do kosztów jakie ponosimy, to jednak uwzględniając całe nasze życie ostateczny rozrachunek może być sprzeczny z naszą intuicją. To właśnie dzięki kłopotom zdrowotnym zetknąłem się z ćwiczeniami opisanymi w książce Petera Keldara. Historia w niej opisana wygląda na nieco naciąganą - jest tam mowa o Shangri-La, sposobie na zdrowe, wieczne życie i dobrobyt. Tym sposobem na osiągnięcie zdrowia i młodości mają być proste ćwiczenia fizyczne nazywane "rytuałami tybetańskimi". Jest ich zaledwie 5 w wersji podstawowej, plus jedno dodatkowe, manipulujące energią seksualną. Wsparciem ćwiczeń jest niskokaloryczna "dieta niełączenia", a dodatkiem mającym zapewnić powodzenie i dostatek w życiu są afirmacje i specjalnie skonstruowane "zaklęcie". Całość wpisuje się w modny w USA w okresie międzywojennym nurt nazywany przeze mnie "prosperującą świadomością". Tego typu książek czytałem na prawdę sporo i wiedzę w nich zawartą uważam za bardzo wartościową, choć już nieco zdezaktualizowaną. Gdybym książkę z tak sensacyjnym tytułem "Źródło wiecznej młodości" przeczytał w innych okolicznościach to z pewnością trafiłaby na poczesne miejsce wśród innych podobnych pozycji, ale z wiedzy bym nie skorzystał. Niestety nie mogę przejść obok niej obojętnie, gdyż najpierw poznałem ćwiczenia od zaprzyjaźnionego różokrzyżowca, która je praktykuje od dłuższego czasu a potem skonsultowałem informacje o nich z moim lekarzem. Entuzjastyczne świadectwo mojego znajomego, i niejednoznaczna opinia lekarza (leczy mnie wg medycyny chińskiej) nie pozwalają wydać prostej opinii o tym systemie.
Ale wszystko po kolei...

Moje zdrowie.

Mam problem z tarczycą (choroba Hashimoto). Problemy z tarczycą dotykają olbrzymiej ilości osób. Jest to najprawdopodobniej związane z awarią elektrowni w Czarnobylu, co widać bardzo wyraźnie przy statystycznej analizie występowania problemów medycznych, bo dotyczy głownie osób dojrzewających w czasie gdy awaria miała miejsce oraz ich dzieci (które obecnie też wchodzą w fazę dojrzewania i przechodzą zmiany hormonalne). Choć związek ten może wydawać się oczywisty, bo  jod, który był skażony podczas awarii, w sposób szczególny wpływa na tarczycę, to jednak nie wywołał problemów jakich obawiali się lekarze, natomiast wywołał inne. Zaburzenia hormonalne tarczycy są tego rodzaju, że mógłbym zrzucić na nie winę za wszystkie nieszczęścia zdrowotne, jakie mnie spotkały i z pewnością miałbym rację. Niestety medycyna "głównego nurtu" nie bardzo wie, jak rozwiązać moje problemy. Pomijam to, że na wizytę u "państwowego" endokrynologa musiałbym czekać ze dwa lata (dlatego leczyłem się prywatnie), to dodatkowo tych lekarzy nie interesuje całokształt mojego zdrowia, a przecież tarczyca wpływa na wszystko. Być może przez ostatnie kilka lat się w tej materii nieco zmieniło, bo od kilku lat leczę się wg zaleceń medycyny chińskiej. Żeby nie było wątpliwości - leczę się nie u jakiegoś znachora, ale u normalnego lekarza, który po tym, jak został lekarzem wyjechał na studia do Indii i tam studiował medycynę chińską. Od dawna nie mam wahań hormonów tarczycy, co nie znaczy, że wszystko w moim organizmie jest tak, jak być powinno, bo mój organizm jest mocno oporny na wiele metod prowadzących do wyleczenia.

Świadectwo przyjaciela.

Niedawno moimi problemami podzieliłem się z wyżej wspomnianym różokrzyżowcem, który opowiedział mi swoją historię choroby - nieco bardziej dramatyczną niż moja. Opowieść o jego problemach mocno mnie zaskoczyła, bo choć wiem, że bardzo dba o zdrowie, to nie przypuszczałem, że jest to wynikiem minionych problemów i kiedyś wyglądało to zupełnie inaczej. Drugim zaskakującym faktem było to, że jest kilka lat starszy ode mnie, choć z bólem muszę przyznać, że wygląda na kilka lat młodszego. Metodzie, dzięki której wyszedł z kłopotów, które dały mu taką witalność miały być właśnie rytuały tybetańskie, które obecnie są jego jedyną aktywnością fizyczną.

Łatwe początki.

Zachęcony jego świadectwem zgłębiłem nieco tematykę rytuałów tybetańskich, co samo w sobie nie było jakimś wielkim osiągnięciem, bo informacji o tym jest w Internecie bez liku. Ilość entuzjastycznych recenzji na temat samej metody wręcz poraża. Tu zapaliło się pierwsze światełko - metoda bez wad - bez żartów!

W każdym razie same rytuały są proste - nic tylko zacząć ćwiczyć. ćwiczenia wyglądają jak na rysunku i do pełni informacji wystarczy, gdy podam, że w trakcie drugiej fazy ma być wdech, a wydech przy powrocie. W przerwach pomiędzy powtórzeniami należy oddychać rytmicznie. Wszyscy zalecają ostrożny i powolny start - mała ilość powtórzeń (3-4) i stopniowe zwiększanie co tydzień (+1-2 powtórzenia dodatkowe) aż do pełnej ilości 21 powtórzeń. Nie ma specjalnego znaczenia dokładność ćwiczenia - jak nie możemy go wykonać tak, jak zalecane, to przynajmniej należy się starać. Nie musimy wykonywać nawet wszystkich ćwiczeń (ale powinniśmy się starać). Możemy wykonywać je w dowolnej porze, ale powinniśmy starać się wykonywać je codziennie. Bardziej zaawansowani mogą spróbować robić je rano i wieczorem, ale też druga seria powinna zacząć się od małej ilości powtórzeń. Jak więc widać ćwiczenia rewelacyjne, bez przymusu, bez presji, bez poczucia, że coś robię źle. Ideał.

Oczywiście zacząłem ćwiczyć. Zaskoczyło mnie to, że ćwiczenia wymagają sporego wysiłku - tzn. nie mam trudności z ich wykonaniem i pewnie dałbym radę zrobić od razu 21 powtórzeń, bo codziennie poświęcam min. 30 min. na orbitreka, ale nawet te 4 powtórzenia spowodowały pojawienie się kropelek potu... Tak więc na pewno energetyka tych ćwiczeń jest na wysokim poziomie.

Druga sprawa, jakiej nie do końca byłem świadomy, choć coś tu mi się nie zgadzało to rytm oddechu. Generalnie naturalnym i pożądanym rytmem oddechu jest taki, w którym w momencie wysiłku robimy wydech. To wydech właśnie ma dostarczać energii do wykonania tego wysiłku. Tu jest odwrotnie. W momencie największego wysiłku robimy wdech i zatrzymujemy powietrze w płucach przy największym napięciu. Zastanowiło mnie to co prawda tylko na chwilkę - spróbowałem zrobić przy okazji któregoś z ćwiczeń odwrotnie i stwierdziłem, że jest to niezwykle trudne, więc przeszedłem nad tym do porządku dziennego.

Ostrzeżenie - nie wszystko złoto co się świeci.

Przy najbliższej wizycie u mojego lekarza zapytałem się o rytuały tybetańskie. Co prawda Tybet to nie Chiny, ale blisko. Okazało się, że metoda jest mu znana, praktykował ją, ale już tego nie robi, samych ćwiczeń nie poleca, choć też nie jest tak, że zabrania.

Po pierwsze - rytuały tybetańskie nie mają nic wspólnego z Tybetem. Nikt ich tam nie zna, nie praktykuje i nie praktykował.

Po drugie - rytuały tybetańskie mają dziwną (można nawet nazwać ją odwróconą) energetykę - jest to związane ze sposobem oddechu, jak i ich rodzajem (wyglądają jak ćwiczenie izometryczne) nie zużywają energii jaką wyzwalają na wysiłek.

Mój lekarz praktykował rytuały tybetańskie przez dłuższy czas razem z grupą znajomych - mieli rewelacyjne efekty. Jako przykład podał przepłynięcie sporego jeziora tam i z powrotem wpław bez widocznego wysiłku, choć wcześniej nigdy się nie odważył nawet na płynięcie w jedną stroną.

Praktykę zarzucił, gdy wśród ćwiczących z tej grupy pojawiły się negatywne symptomy w postaci nieokreślonych problemów z sercem i innych tego typu rewelacji. Problemy ustąpiły po pewnym czasie od zaniechania praktyk. Zaznaczył przy tym, że negatywne rzeczy pojawiły się po kilku latach praktyki i w krótkim oraz średnim terminie ćwiczenia przynoszą bardzo pozytywne efekty.

Peter Keldar "Źródło wiecznej młodości".

Po tym wszystkim doszedłem do wniosku, że najwyższa pora poznać dogłębnie samą metodę i jej autora. To również było prostą sprawą, gdyż źródłem wszystkich informacji związanych z rytuałami tybetańskimi jest jedna książka -"Źródło wiecznej młodości" Petera Keldera.

Po przeczytaniu książki (a właściwie w trakcie lektury) pojawiło się w mym umyśle szereg inklinacji - tak czysto intelektualnych, jak i duchowych.

Książka przede wszystkim opisuje szczegółowo skąd się ćwiczenia wzięły (wg mnie nie jest to informacja ścisła, delikatnie rzecz ujmując) jak w jaki sposób ćwiczyć. Nie będę tu opisywał samych ćwiczeń - jest to zrobione bardzo dobrze w książce a w Internecie można znaleźć wystarczająco dużo opisów. Zwrócą jednak uwagę na na pewien przemilczany gdzie indziej aspekt - ćwiczenia należy łączyć z afirmacjami. To te afirmacje nasunęły mi skojarzenie z "prosperującą świadomością" jako pewnym nurtem w amerykańskiej duchowości początku XX wieku. Myślę, że nie należy przeceniać tego faktu, ale też nie należy go ignorować.

Ćwiczenia mają aktywować ośrodki energetyczne (czakry), które powiązane są z systemem hormonalnym człowieka i gruczołami dokrewnymi. Ich aktywacja i harmonizacja ma przywrócić nam zdrowie.

Trzeba w tym miejscu szczerze przyznać, że nawet jeśli ktoś odrzuca koncepcję czakr to nie sposób podważyć wpływu aktywności fizycznej na nasze zdrowie. Wykonanie pełnego rytuału powinno wg autora zająć ok 20 min. Każdy lekarz przyzna, że 20 minut aktywności fizycznej dziennie to wielki dar dla naszego zdrowia.

Dieta i zmiana nastawienia.

Dbałość o zdrowie musi być jednak nieco szerzej rozumiana, niż tylko kilka ćwiczeń. Przede wszystkim konieczna jest odpowiednia dieta. Podstawą jest tu niskokaloryczność i prostota posiłków - w szczególności zaleca niełączenie różnych rodzajów pokarmu.

Dieta niełączenia jest dość powszechnie znana osobom interesującym się tematem i uznawana jest za bezpieczną i korzystną dla zdrowia. Jest to więc kolejna dobra rada dla naszego zdrowia.

Również niskokaloryczność to dobry pomysł. Pamiętam pewne badania nad ograniczeniem posiłków zwierzętom. Ograniczenie o 1/3 ilości kalorii zwiększało długość życia psów o 1/3.  Nie jestem pewien, czy rezygnacja z obiadu (bo z niego pewnie trzeba byłoby zrezygnować, jeśli jemy 5 "standardowych" posiłków dziennie) da takie efekty, ale w sumie jeśli zamiast 80 lat (średnia długość życia w Polsce) mielibyśmy dożyć 100 to może warto wziąć to pod uwagę?

W każdym razie gdy patrzę na wskazania wagi to zmniejszenie racji żywnościowych uważam dla mnie za bardzo wskazane.

Z konkretnych zaleceń żywieniowych jest jeszcze mowa o korzystnych właściwościach jajek (najlepiej żółtka na surowo lub gotowane jajka na półtwardo) oraz o piciu dużej ilości wody (min. 2 litry dziennie). Oba te zalecenia również nie są mi obce.

Kolejnym zaleceniem jest zmiana naszej postawy - mentalnej jak i fizycznej. Musimy zwrócić uwagę na to aby chodzić wyprostowanym i aby pielęgnować pozytywne myśli.

Nic dodać, nic ująć.

Szósty i kolejne rytuały.

Książka nosi podtytuł "pięć tybetańskich rytuałów przywracających zdrowie i witalność", ale oprócz tych pięciu rytuałów zawiera opisy kolejnych.

Szóstym rytuałem jest pewna technika wznoszenia energii seksualnej do wyższych ośrodków energetycznych. Sam rytuał (ćwiczenie) jest nieco bardziej skomplikowane i nie będę się nim zajmował pewnie przez jakiś jeszcze czas, dopóki nie osiągnę biegłości w pięciu podstawowych.

Kolejnym rytuałem jest tworzenie mantramu. Też jeszcze nie dojrzałem do tej praktyki, ale tak na pierwszy rzut oka wygląda mi to podobnie do procedury tworzenia sygilla w magii chaosu, więc zapewne jest bardzo skuteczne;-). Nieco poważniej - rytuał ten w różnych wariantach przeprowadzałem wielokrotnie. Bardzo mi się podoba i na pewno w stosownym czasie (jak nabiorę praktyki w 5 rytuałach podstawowych) do tematu wrócę.

Podsumowanie.

Informacje jakie zebrałem nie spowodowały, że zrezygnowałem z ćwiczeń ale na pewno nieco mnie ostudziły. Mam szereg przemyśleń w tym temacie i, tak jak to wyżej napisałem, na pewno do tego tematu powrócę jak zdobędę niezbędną wiedzę empiryczną...